
Friday, June 25, 2010
Thursday, June 24, 2010
गुणगुणावे मी तुला...

गुणगुणावे मी तुला अन तू मला
आठवावे मी तुला अन तू मला
शोध सौख्याचा निघालो घ्यावया
आठवावे मी तुला अन तू मला
शोध सौख्याचा निघालो घ्यावया
सापडावे मी तुला अन तू मला
चहरे बदलून हे गेले जरी
ओळखावे मी तुला अन तू मला
खेळ हा दोघासही जिंकायचा
हारवावे मी तुला अन तू मला
कोणते नाते असावे आपुले
का जपावे मी तुला अन तू मला ?
वादळे येतीलही जातीलही
सावरावे मी तुला अन तू मला........
चहरे बदलून हे गेले जरी
ओळखावे मी तुला अन तू मला
खेळ हा दोघासही जिंकायचा
हारवावे मी तुला अन तू मला
कोणते नाते असावे आपुले
का जपावे मी तुला अन तू मला ?
वादळे येतीलही जातीलही
सावरावे मी तुला अन तू मला........
- वैभव देशमुख
Wednesday, June 23, 2010
फुलांचा रस्ता.....
पायाशी आला होता धावून फुलांचा रस्ता
वेडात तुझ्या मी आलो टाळून फुलांचा रस्ता
बरसून तुझ्या अंगावर पाऊस सुगंधी झाला
अन गंध स्वताचा गेला विसरून फुलांचा रस्ता
या जन्मी ओळख नाही होणार तुझी काट्यांशी
तू भाळावरती आली गोंदून फुलांचा रस्ता
ते वेड तुझ्या प्रीतीचे ती ओढ तुझ्या भेटीची
आगीतुन चालत होतो समजून फुलांचा रस्ता
(चालाया तुझिया सोबत प्रेमाला वेळच नाही
तू काय मिळवले आहे मिळवून फुलांचा रस्ता)
हाताला देवुन हिसका ते दिवस पळाले मागे
अन पायाखालुन गेला निसटून फुलांचा रस्ता.....
वेडात तुझ्या मी आलो टाळून फुलांचा रस्ता
बरसून तुझ्या अंगावर पाऊस सुगंधी झाला
अन गंध स्वताचा गेला विसरून फुलांचा रस्ता
या जन्मी ओळख नाही होणार तुझी काट्यांशी
तू भाळावरती आली गोंदून फुलांचा रस्ता
ते वेड तुझ्या प्रीतीचे ती ओढ तुझ्या भेटीची
आगीतुन चालत होतो समजून फुलांचा रस्ता
(चालाया तुझिया सोबत प्रेमाला वेळच नाही
तू काय मिळवले आहे मिळवून फुलांचा रस्ता)
हाताला देवुन हिसका ते दिवस पळाले मागे
अन पायाखालुन गेला निसटून फुलांचा रस्ता.....
ये जवळ....
ये जवळ तुजला जरा जवळून बघतो
आज स्पर्शाने तुला बोलून बघतो
प॑ख प्रीतीचे मिळाले एकदा की,
कोण या धरतीकडे पलतून बघतो
बा॑धता आले न मजला जे कधीही
त्या घराचे चित्र रेखाटून बघतो
लागता चाहूल ढळत्या यौवनाची
आरसा का एवढा त्रासून बघतो
का तुला मी घाबरावे सा॑ग मृत्यो
रे तुला मी जन्मल्यापासून बघतो........
आज स्पर्शाने तुला बोलून बघतो
प॑ख प्रीतीचे मिळाले एकदा की,
कोण या धरतीकडे पलतून बघतो
बा॑धता आले न मजला जे कधीही
त्या घराचे चित्र रेखाटून बघतो
लागता चाहूल ढळत्या यौवनाची
आरसा का एवढा त्रासून बघतो
का तुला मी घाबरावे सा॑ग मृत्यो
रे तुला मी जन्मल्यापासून बघतो........
Subscribe to:
Posts (Atom)