बंद दिवसाच्या घराचे दार होताना
रोज आठवतो तुला अंधार होताना
सोबती होतीस माझ्या तू उन्हाळाभर
पण अता नाहीस हिरवेगार होताना
सोडले तू बाण आणिक चालती झाली
पाहिले नाही जिवाच्या पार होताना
सोसले होते कसे तू एवढे ओझे
कोलमडलो मी तुझा आधार होताना
आज खळखळले जरा ओठावरी हासू
पाहिले नाही असे मी फार होताना
- वैभव देशमुख
No comments:
Post a Comment